Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, στη χώρα μας βιώνουμε μια πρωτόγνωρη όξυνση της δημοσιονομικής κρίσης, μίας κρίσης που διαπερνά όλες τις δομές, όλα τα συστήματα, όλες τις τάξεις, διαπερνά τον ίδιο τον κορμό της κοινωνίας δημιουργώντας ένα νέο περιβάλλον, ένα τοπίο που πραγματικά δεν το έχουμε ξαναβιώσει, τουλάχιστον στη δική μας γενιά. Μίας κρίσης που φαίνεται ότι θα διαρκέσει αρκετά χρόνια, καθώς δεν είναι απλώς δημοσιονομική, ούτε απότοκο της διεθνούς κρίσης, αλλά είναι κυρίως διαρθρωτική και συστημική, αποτέλεσμα συσσωρευμένων προβλημάτων και δυσλειτουργιών της ελληνικής οικονομίας και γενικότερα της ελληνικής κοινωνίας.
Τα τελευταία δύο χρόνια ήδη αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες της διεθνούς κρίσης, αν και η παραοικονομία είχε λειτουργήσει ως αμορτισέρ. Σταδιακή ύφεση, αύξηση της ανεργίας, κλείσιμο χιλιάδων- κυρίως νέων- επιχειρήσεων, επισφάλειες, πιστωτική ασφυξία κλπ. Τώρα πλέον είναι προφανές ότι εισερχόμεθα σε μια νέα φάση που οι συνέπειες της θα διαρκέσουν αρκετά χρόνια.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το franchising θα μπορούσε να συμβάλλει σε ταχύτερη έξοδο και να αποτελέσει λύση Ωστόσο, σε αυτήν την κρίση μάλλον δεν τα έχουμε καταφέρει τόσο καλά εδώ στην Ελλάδα. Και τούτο γιατί το franchising αντιμετωπίζει πρόβλημα αξιοπιστίας. Δεν έχουμε καταφέρει να πείσουμε την πολιτεία αλλά και τους υφιστάμενους και νέους επιχειρηματίες ότι μπορούν πράγματι να αξιοποιήσουν το franchising, είτε σε ώστε να δοθεί μία διέξοδος στη χώρα μέσα από μία ουσιαστική συμβολή στη γενικότερη προσπάθεια αύξησης των επιχειρηματικότητας, αλλά και στην προσωπική ευημερία επιχειρηματιών και απλών υπαλλήλων οι οποίοι δοκιμάζονται από τις συνέπειες της κρίσης. Δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να πείσουμε την ελληνική πολιτεία και την επιχειρηματική κοινότητα για τα αυτονόητα.
Έχουν περάσει πάνω από 14 χρόνια από τη στιγμή που σε άρθρο μας προβάλαμε εμφαντικά τη συμβολή του franchising στην ελληνική οικονομία. Θυμίζουμε ενδεικτικά:
- Το franchising από τη φύση του αυξάνει τα φορολογικά έσοδα, καθώς δηλώνει το σύνολο του τζίρου του, δεν φοροαποφεύγει και αναζητά από τους προμηθευτές πάντα παραστατικά δημιουργώντας έτσι ένα υγιές ανταγωνιστικό περιβάλλον που οδηγεί σε συνεχή αύξηση των φορολογικών εσόδων.
- Στις αλυσίδες franchise δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας τόσο σε επίπεδο μονάδας όσο και σε επίπεδο δικτύου, καθώς βάσει της δομής του απαιτεί αυξημένο μέγεθος και καταμερισμό ρόλων αντισταθμίζοντας τα αυξημένα αυτά κόστη μέσω των οικονομιών κλίμακας και της αυξημένης παραγωγικότητας.
- Οι αλυσίδες franchise στην συντριπτική πλειονότητά τους δεν εισφοροδιαφεύγουν. Δεν αναλαμβάνει κανείς το ρίσκο μέσα σε ένα σύστημα franchise να δημιουργήσει πρόβλημα σε όλη την αλυσίδα. Έτσι, δημιουργούνται σημαντικά οφέλη για την ελληνική οικονομία.
- Το franchising αποτελεί εργαλείο μεταφοράς τεχνογνωσίας, η οποία διαχέεται μέσω των εγκεκριμένων προμηθευτών και εκτός του δικτύου, ενώ δημιουργώντας νέα πρότυπα ποιότητας αναβαθμίζει συνολικά την ανταγωνιστικότητα της εθνικής οικονομίας.
- Οι αλυσίδες franchise έχοντας δημιουργήσει στέρεες βάσεις στον ελλαδικό χώρο αποκτούν σταδιακά εξωστρέφεια, υποβοηθώντας τις τόσο πολύτιμες εξαγωγές μας.
- Οι αλυσίδες franchise, τέλος, συμβάλλουν στη διαμόρφωση μίας νέας εταιρικής κουλτούρας στην ελληνική οικονομία, καθώς από τη φύση τους έχουν αυξημένη ευαισθησία σε θέματα Επιχειρηματικής Ηθικής και Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Από την ίδια τη δομή τους θέτουν κανόνες επιχειρηματικής ηθικής, είναι ευαισθητοποιημένες σε θέματα κοινωνικής συνεισφοράς και περιβαλλοντικής προστασίας.
Όλα αυτά τα τονίζαμε πριν 14 χρόνια διεκδικώντας τότε από την πολιτεία όχι να ευνοήσει τις αλυσίδες franchise, αλλά να διασφαλίσει ένα πλαίσιο ίσης μεταχείρισης…και μετά από πολλές προσπάθειες το 2004 – μερικώς έστω – το πετύχαμε.
Όμως την τελευταία τετραετία η ελληνική πολιτεία συνέχισε να αντιμετωπίζει το franchising με ιδιαίτερα άνισο τρόπο έναντι των άλλων ανεξάρτητων επιχειρήσεων. Επανέφερε και συνεχίζει να διατηρεί την εξαίρεση των αλυσίδων franchise από μία σειρά επιδοτούμενων προγραμμάτων.
Η κύρια αιτία του αποκλεισμού δεν είναι οι νομικίστικες αιτιάσεις ορισμένων ανόητων(;) γραφειοκρατών. Ο πραγματικός λόγος είναι ότι δεν έχουμε καταφέρει εμείς, όλοι οι εμπλεκόμενοι στο χώρο του franchising να πείσουμε την πολιτεία, να πείσουμε τους νέους επιχειρηματίες,να πείσουμε τα απολυμένα στελέχη, όλους αυτούς που αναζητούν μία νέα προοπτική ότι το franchising αποτελεί μία αξιόπιστη λύση. Το επίκεντρο πρέπει να είναι αυτή ακριβώς η ανάδειξη και εμπέδωση αυτών των χαρακτηριστικών του franchising που οικοδομούν την αξιοπιστία, το πλέον κρίσιμο στοιχείο σε περιόδους κρίσης.
Και αυτό εδράζεται μέσα από την προβολή των στοιχείων που μπορεί να προσφέρει το franchising στην κοινωνία με τη διάχυση των βέλτιστων πρακτικών και την προώθηση αυτών των δικτύων που έχουν πραγματικά τις υποδομές και τα εχέγγυα να συνεισφέρουν στο franchising, στην επιχειρηματικότητα και στην ελληνική οικονομία.
Οι εμπλεκόμενοι στο χώρο θα πρέπει να επιλέξουν μια υπεύθυνη στάση, πέρα από παράτες, δημόσιες σχέσεις, προσωπικές τακτικές και συμφέροντα υποκρύπτουσες αδιαφανείς ψευτοβραβεύσεις
Η ανάληψη πρωτοβουλιών που θα προβάλλουν το franchising και τη συνεισφορά του σε εθνικό επίπεδο και ως εργαλείο προσωπικής ευημερίας με ταυτόχρονη πίεση για θέσπιση νομικού πλαισίου για τη προσυμβατική περίοδο είναι ιδιαίτερα κρίσιμη πλέον επιτακτική προτεραιότητα για το μέλλον του θεσμού. Και τούτο απαιτεί τη συσπείρωση όλων.
Ήταν πράγματι λυπηρή η εικόνα της τελευταίας Γενικής Συνέλευσης του Συνδέσμου Franchise Ελλάδος. Συμμετείχαν ελάχιστες εταιρείες που επικρότησαν τον απολογισμό της δράσης των τελευταίων ετών επικαλούμενες δευτερεύοντα θέματα που ουσιαστικά προωθούν επαγγελματίες στο χώρο του franchising και όχι τον κλάδο αυτόν καθεαυτόν. Ακόμα και αυτή τη στιγμή οι αλυσίδες franchise εξαιρούνται από τα νέα προγράμματα που ανακοινώθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα από το Υπουργείο Οικονομίας, αναπαράγοντας ένα μοντέλο επιδοτήσεων για το οποίο μόνο απογοήτευση και ντροπή μπορούμε να νιώσουμε, όταν ανατρέξουμε στον αριθμό των εταιρειών που έχουν επιδοτηθεί και συνεχίζουν να υπάρχουν ή μάλλον συνεχίζουν να μην υπάρχουν. Ο βαθμός βιωσιμότητας των επιχειρήσεων που επιδοτήθηκαν είναι πάρα πολύ χαμηλός, ενώ στην πλειονότητα των αλυσίδων franchise η βιωσιμότητα είναι υπερεικοσαπλάσια ακόμα και χωρίς τη βοήθεια του κράτους.
Όλοι οι συντελεστές στο χώρο του franchise πρέπει να κατανοήσουν και να θέσουν ως κύρια προτεραιότητα την ανάδειξη και προώθηση του θεσμού ως αξιόπιστη εναλλακτική λύση για την επιβίωση χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων στη χώρα μας. Ως μοναδική λύση για όλο αυτό το ανθρώπινο δυναμικό που απελευθερώνει η κρίση και αναζητούν στο χώρο της επιχειρηματικότητας μία διέξοδο, μία νέα καριέρα.
Όλοι, λοιπόν, πρέπει να επικεντρωθούμε ακριβώς στα θέματα αξιοπιστίας και προώθησης του υπεύθυνου franchising και στη διάχυση των βέλτιστων πρακτικών, ενώ βασικός παράγοντας σε αυτό θα πρέπει να είναι ο Σύνδεσμος Franchise με ένα νέο προσανατολισμό που ως επίκεντρο θα έχει την αξιοπιστία του θεσμού και το πώς θα κάνουμε το franchising αναγνωρίσιμο. Για να γίνει αυτό, πρέπει να καταστεί ο Σύνδεσμος σοβαρός συνομιλητής, κάτι που προϋποθέτει τη στήριξή του από όλους μας προς αυτήν την κατεύθυνση. Δεν έχουμε άλλο χρόνο να χάσουμε, δεν έχουμε τα περιθώρια σε έναν κόσμο που αλλάζει, σε ένα πεδίο που διαμορφώνεται να μένουμε απαθείς θεατές.
