Η απόφαση ανάπτυξης ενός δικτύου με Franchising είναι μια μεγάλη απόφαση, που επηρεάζει συνολικά την πορεία μιας εταιρείας. Απαιτεί συστηματική έρευνα και προετοιμασία, μια ξεκάθαρη στρατηγική, σημαντικές επενδύσεις και ιδιαίτερα προσεκτικές κινήσεις στη μεταβατική περίοδο. Τρία στα πέντε νέα συστήματα franchise μετά από δύο ή τρία χρόνια αποφασίζουν να μην συνεχίσουν! Τι πρέπει να γνωρίζει ένας υποψήφιος franchisor; Ποια η διαφορά μεταξύ αυτών που ακολουθούν μια σταθερά αναπτυξιακή πορεία και αυτών που τελματώνουν βλέποντας τα δίκτυά τους είτε να μην αναπτύσσονται είτε μετά από μια περίοδο άνθησης να συρικνώνονται;
Όταν μια επιτυχημένη εταιρεία ξεκινά την ανάπτυξη της με franchising, αυτομάτως συνεπάγονται πολλές αλλαγές. Η εταιρεία καλείται να μετασχηματίσει τις λειτουργίες της, έτσι ώστε, όχι απλά να παρέχει στους πελάτες της ένα καλό προϊόν με το καλύτερο δυνατό τρόπο, αλλά ταυτόχρονα να έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει την τεχνογνωσία της στους μελλοντικούς franchisees της και να εξασφαλίσει ότι το δίκτυο που θα γεννηθεί θα έχει την καλύτερη δυνατή πορεία. Ουσιαστικά, αλλάζει ο ρόλος και ο στρατηγικός προσανατολισμός της οργανωτικής δομής, αλλάζει ολόκληρη η φιλοσοφία της επιχείρησης. Δεν είναι πλέον ένας «παίκτης» που αγωνίζεται σε μια ανταγωνιστική αγορά, αλλά ένας «προπονητής» που σχεδιάζει, οργανώνει, εξοπλίζει, κατευθύνει μια ομάδα ανεξάρτητων παικτών που έχουν κοινό στόχο, τη «νίκη» της ομάδας και την προσωπική επιτυχία και αναγνώριση.
Παράλληλα, όλη αυτή η επίπονη διαδικασία μετασχηματισμού για τον franchisor, έχει νόημα μόνο αν είναι επικερδής. Με άλλα λόγια, τα δυνητικά οφέλη – άμεσα και έμμεσα -που θα προκύψουν από την ανάπτυξη δικτύου franchise πρέπει να αντισταθμίζουν και να υπερκαλύπτουν το απαιτούμενο κόστος του μετασχηματισμού. Άρα λοιπόν υπάρχουν πολλές παράμετροι που πρέπει να λαμβάνει υπ’όψη η κάθε επιχείρηση που θέλει να αναπτυχθεί με franchising.
Παρόλη την τεχνογνωσία και τη συσσωρευμένη εμπειρία που υπάρχει στον επιχειρηματικό κόσμο, οι φιλόδοξοι υποψήφιοι franchisors συχνά απογοητεύονται όταν διαπιστώνουν ότι δεν υφίσταται ένας συγκεκριμένος τρόπος, μια προκαθορισμένη συνταγή, για να στηθεί ένα δίκτυο franchise. Πιο συγκεκριμένα, δεν υπάρχει ένα επιχειρηματικό μοντέλο franchise το οποίο να μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους τους κλάδους και σε όλες τις επιχειρήσεις ακόμη και στον ίδιο κλάδο αν δραστηριοποιούνται.
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα ενός δικτύου franchise είναι το ότι παρέχει στους καταναλωτές τυποποίηση, τόσο σε επίπεδο προϊόντων όσο και σε επίπεδο υπηρεσιών. Όμως το προϊόν ή η υπηρεσία δεν αποτελεί παρά μόνο έναν από τους παράγοντες που αποτελούν το συνολικό concept ενός δικτύου franchise.
Παρόλα τα προβλήματα και τις αναγκαίες διαφοροποιήσεις που προκύπτουν, μερικά βασικά στοιχεία είναι ουσιαστικής σημασίας σε κάθε επιχειρηματικό πλάνο franchise και πρέπει να δομηθούν έτσι, ώστε να προσφέρουν αμοιβαίο όφελος τόσο στον franchisor όσο και στον franchisee.
Ένα σύστημα franchise δεν μπορεί να επιβιώσει και να διατηρηθεί στο χρόνο, εάν η εσωτερική σχέση μεταξύ των δύο πλευρών, franchisor και franchisee δεν είναι ισορροπημένη, ανεξάρτητα από το πόσο ελκυστικό είναι το concept για τον τελικό καταναλωτή. Ένα επιτυχημένο και ελκυστικό concept είναι καταδικασμένο να αποτύχει εάν η εσωτερική σχέση των δύο πλευρών δεν είναι ορθά δομημένη ώστε να ικανοποιεί και τις δύο πλευρές. Η ισορροπία στις σχέσεις franchisee και franchisor καθορίζεται από τους οικονομικούς όρους συνεργασίας, το εύρος των παρεχόμενων υπηρεσιών υποστήριξης και τους ευρύτερους όρους της σύμβασης franchise, που πρέπει να ανταποκρίνονται στις ανάγκες και τις προσδοκίες και των δύο πλευρών, τόσο σε βραχυχρόνιο, όσο και σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο.
Στην ουσία, για να στηθεί ένα πετυχημένο δίκτυο franchise, θα πρέπει να υπάρχει ένα κατάλληλο επιχειρηματικό πλάνο franchise, αποκλειστικά προσαρμοσμένο στις ανάγκες της επιχείρησης που αναπτύσσεται και στους δυνητικούς συνεργάτες – franchisees της.
Στην περίπτωση που κάποια επιχείρηση προσπαθήσει να αντιγράψει τον τρόπο οργάνωσης και ανάπτυξης μιας άλλης αλυσίδας, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα αντιμετωπίσει πληθώρα προβλημάτων, καθώς ένα ολόκληρο σύστημα που έχει σχεδιαστεί πάνω σε συγκεκριμένες ανάγκες, δεν μπορεί να εφαρμοστεί αυτούσιο σε κάθε μορφή επιχείρησης.
Αποδοτικότητα
Συνηθίζεται στο χώρο του franchise, να λέγεται πως αν ο Franchisor μπορεί να εξασφαλίσει ότι ο franchisee θα έχει επιτυχία και κερδοφορία, τότε είναι σίγουρο ότι θα πετύχει και ο franchisor.
Αυτό όμως ισχύει μόνο σε περίπτωση που ο franchisor έχει δημιουργήσει την κατάλληλη επιχειρηματική δομή στο σύστημα franchise που έχει αναπτύξει. Εάν το στήσιμο του δικτύου δεν είναι δομημένο σε σωστά πλαίσια, τότε ο franchisor μπορεί να μην έχει ικανοποιητικά κέρδη – ενώ δεν είναι σπάνιο να έχει και ζημία – καθώς πρέπει να τηρεί τις υποχρεώσεις του σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα στη σύμβαση franchise.
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι τόσο διεθνώς, όσο και στην Ελλάδα, τα 3/5 των νέων concepts αποτυγχάνουν. Κύριοι λόγοι είναι η ανυπαρξία επαρκούς κερδοφορίας και υποδομής των franchisors και οι ανεπαρκείς επενδύσεις στην οικοδόμηση ισχυρού εταιρικού ονόματος. Η κερδοφορία, λοιπόν, του franchisor είναι καθοριστικής σημασία για την αποφυγή των παραπάνω προβλημάτων.
Με απλά μαθηματικά, εάν το κόστος λειτουργίας και υποστήριξης του δικτύου, υπερβαίνει τα έσοδα από το δίκτυο franchise, τότε το αποτέλεσμα είναι προφανώς αρνητικό. Σίγουρα τα πρώτα χρόνια ανάπτυξης ενός συστήματος Franchise τα περισσότερα δίκτυα έχουν ζημίες μια και επενδύουν σε υποδομή και μηχανισμούς υποστήριξης. Όμως σε αρκετά δίκτυα η περίοδος αυτή παρατείνεται επικίνδυνα και σε αυτή την περίπτωση, ο franchisor δεν έχει πια κίνητρο για να βοηθήσει τους franchisees- οι οποίοι θα καταλήξουν να έχουν ένα αποτυχημένο σύστημα franchise ανεξάρτητα από την πρόσκαιρη ατομική τους επιτυχία.
Είναι επομένως σημαντικό οι franchisees να κατανοούν ότι ο franchisor πρέπει να έχει κέρδος. Η επιχείρηση πρέπει να είναι δομημένη με τέτοιον τρόπο ώστε να προσφέρει οικονομικό όφελος στον franchisor, για να μπορέσει να υποστηρίξει τις υπηρεσίες του. Σε αντίθετη περίπτωση, τότε οι υπηρεσίες αυτές δεν είναι δυνατόν να προσφέρονται για μεγάλο διάστημα – ανεξάρτητα από τις καλές προθέσεις του franchisor.
Υπάρχουν περιπτώσεις συστημάτων franchise, όπου παρότι η λειτουργία του δικτύου και οι όροι της σύμβασης ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στις ανάγκες, το κόστος του franchisor υπερβαίνει τα έσοδα του από το δίκτυο franchise. Στην ουσία ο franchisor στηρίζει το δίκτυο του με τα έσοδα που έχει από τα εταιρικά καταστήματα, ή ακόμη από άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Κάτι τέτοιο είναι πολύ πιθανό, και όπως αναφέραμε κάποιες φορές και αναγκαίο, τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του δικτύου. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι τα οφέλη του franchisor δεν προέρχονται μόνο από τα άμεσα έσοδα από τα franchised καταστήματα, αλλά επίσης από την υπεραξία που αποκτά το δίκτυο, την αξία του brand name και την αύξηση της αναγνωρισιμότητας και της επισκεψιμότητας των εταιρικών καταστημάτων και τα έμμεσα profit center που δημιουργεί το δίκτυο. Οπότε είναι λογικό ο franchisor να παρουσιάζει ζημίες το πρώτο ή και το δεύτερο έτος της λειτουργίας του δικτύου, μέχρι να αποκτήσει μια κρίσιμη μάζα καταστημάτων franchise, που θα επαρκεί για να καλύψει οικονομικά τις ανάγκες υποστήριξης του δικτύου. Σε πρώιμα στάδια, είτε τα ίδια κεφάλαια είτε οι ταμειακές ροές της εταιρείας πρέπει να καλύπτουν τις ανάγκες. Μακροπρόθεσμα ωστόσο, αν ο franchisor δεν καταφέρει να αντισταθμίζει τα έξοδα υποστήριξης με τα έσοδα του δικτύου, καθώς και να επιτυγχάνει κέρδη, τότε η επιχείρηση αντιμετωπίζει σημαντικό πρόβλημα βιωσιμότητας.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε και μια πραγματική περίπτωση, αυτή της McDonalds. Στο αρχικό πακέτο franchise, το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών που τα McDonalds υπόσχονταν στους franchisees τους, στοίχιζε αρκετά παραπάνω από τις αμοιβές που τους χρέωναν. Στις Η.Π.Α. τουλάχιστον, η εταιρεία συνεχίζει να λειτουργεί με το ίδιο τρόπο – το ποσοστό των πωλήσεων που εισέπρατταν τα McDonald’s σαν royalties από τους franchisees, ήταν μικρότερο του ποσοστού των πωλήσεων που αντιστοιχούσε στο συνολικό κόστος των υπηρεσιών υποστήριξης από την εταιρεία προς τα μέλη του δικτύου. Η διάφορα (και το κέρδος της εταιρίας) προερχόταν από τα ακίνητα, τις υπομισθώσεις και από άλλα profit centers.
Συνεπώς, είναι απολύτως απαραίτητος για τον franchisor ο χρηματοοικονομικός σχεδιασμός, ώστε να καθορίζονται τα απαραίτητα επίπεδα εσόδων και κόστους που καθιστούν εφικτή και προσοδοφόρα, την ανάπτυξη με franchising.
Οι Υπηρεσίες υποστήριξης
Ας δούμε μερικές από τις κύριες υπηρεσίες που πρέπει να προσφέρει ο franchisor για να εξασφαλίσει στους franchisees τις καλύτερες δυνατές πιθανότητες επιτυχίας.
- Εκπαίδευση. Είναι πολύ σημαντικό να διδάσκονται οι νέοι franchisees πως να διαχειρίζονται και να εφαρμόζουν το σύστημα λειτουργίας με τον πλέον κατάλληλο τρόπο. Αυτό μπορεί να γίνει με εντατικό πρόγραμμα στην αρχή της συνεργασίας, αλλά μπορεί να συνεχιστεί με επαναλήψεις μετά από μερικούς μήνες και με συνεχή επαναληπτικά σεμινάρια. Παράλληλα o franchisor μπορεί να ελέγχει και να καθοδηγεί και την εκπαίδευση κάθε νέου υπαλλήλου που προσλαμβάνεται σε κάποιο κατάστημα franchise.
- Έλεγχος προόδου και συμβουλευτική στήριξη. Η συλλογή σημαντικών πληροφοριών και δεδομένων, η κατάλληλη επεξεργασία και η σωστή μεταφορά τους στους franchisees με ουσιαστικό και χρήσιμο τρόπο, αποτελεί βασικό μέλημα για τον franchisor. Ο έλεγχος επιδόσεων και η μέτρηση της προόδου είναι απαραίτητα μέσα για την ανάπτυξη και τη βελτίωση του συστήματος franchise. Με την εμπειρία του franchisor και με την γνώση της επιχείρησής του θα μπορέσει να διαμορφώσει και να χρησιμοποιήσει τους κατάλληλους Δείκτες Απόδοσης με βάση τους οποίους θα λειτουργούν οι franchisees. Σύμφωνα με όσα αποδεικνύουν τα KPIs, ο franchisor καθοδηγεί και συμβουλεύει τους franchisees προς την καλύτερη πορεία δράσης για να εκπληρώσουν τους στόχους που περιγράφονται με λεπτομέρειες στο επιχειρησιακό πλάνο ενώ ταυτόχρονα οικοδομεί μια κοινή γλώσσα επικοινωνίας και θέτει κοινούς στόχους για το σύνολο του δικτύου.
- Συνεχής βελτίωση και ανάπτυξη του συστήματος λειτουργίας. Αυτό συνήθως μεταδίδεται μέσω των εγχειριδίων λειτουργίας και την τακτική ενημέρωση του από την μητρική εταιρεία, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες.
- Έρευνα & ανάπτυξη των προσφερόμενων προϊόντων και των υπηρεσιών.
- Διαφημιστική και προωθητική πολιτική.
- Προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας
- Ανάπτυξη και προσφορά προωθητικού υλικού και μάρκετινγκ
- Συνεχείς επισκέψεις των area managers σε τακτά χρονικά διαστήματα, που όχι απλώς ελέγχουν, αλλά και κατευθύνουν το δίκτυο.
- Προγραμματισμός συναντήσεων για όλους τους franchisees σε προκαθορισμένη συχνότητα, και διακανονισμός ετήσιου συνεδρίου.
- Κεντρικές συμφωνίες με προμηθευτές με οφέλη όπως η μείωση τιμών, για όλο το δίκτυο.
- Παροχή μηχανογραφικού συστήματος και εκπαίδευση – υποστήριξη πάνω στη χρήση του.
Το εύρος των υποχρεώσεων υποστήριξης του franchisor απέναντι στο δίκτυο του, μπορεί να αυξάνεται συνεχώς ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κλάδου, την φάση ανάπτυξης του δικτύου και την κατάσταση του ανταγωνισμού, τόσο σε επίπεδο τελικού καταναλωτή όσο και σε επίπεδο παροχών προς τους franchisees.
Ο σχεδιασμός του καλύτερου δυνατού (και συνάμα οικονομικά εφικτού) επιπέδου υποστήριξης για κάθε σύστημα franchise είναι μια πολύπλοκη διαδικασία.
Σε μια νέα επιχείρηση, το κόστος των υποχρεώσεων του franchisor έναντι των franchisees και γενικότερα το κόστος του συστήματος υποστήριξης είναι σχεδόν αδύνατον να είναι προκαθορισμένο και ελεγχόμενο, αν δεν έχει προηγηθεί επεξεργασία ενός ολοκληρωμένου χρηματοοικονομικού σχεδίου, το οποίο θα περιλαμβάνει το κόστος και τα πιθανά έσοδα. Στην αρχική περίοδο της ανάπτυξης μιας αλυσίδας franchise, πολλές από τις υπηρεσίες των franchisees μπορούν να εκτελεστούν από τους υπάρχοντες υπάλληλους του franchisor. Ωστόσο, καθώς η αλυσίδα μεγαλώνει, ο franchisor θα χρειαστεί να προσλάβει επιπλέον υπάλληλους που θα ασχολούνται με την υποστήριξη του δικτύου, ενώ μπορεί και να συνεργάζεται με εξωτερικούς συνεργάτες, για όσες λειτουργίες μπορούν να γίνονται από τρίτους.
Στην περίπτωση που ένα δίκτυο franchise λειτουργεί ήδη, αλλά δεν παρέχονται στους franchisees οι απαραίτητες υπηρεσίες υποστήριξης, ενώ δεν έχει γίνει και η απαραίτητη διερεύνηση για τις ανάγκες υποστήριξης που έχει το συγκεκριμένο δίκτυο, τα πράγματα είναι εξίσου δύσκολα, όπως και στην περίπτωση των νέων δικτύων. Η διάγνωση των αναγκών του δικτύου είναι σχετικά εύκολη, αλλά η κύρια δυσκολία έγκειται στην εφαρμογή των απαραίτητων προγραμματισμένων ενεργειών. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απαραίτητο να εμπλέκονται και οι franchisees στις διαδικασίες εφαρμογής του συστήματος υποστήριξης, έτσι ώστε να εκφράζουν τις πραγματικές ανάγκες τους, ενώ ταυτόχρονα να κατανοούν τις διαδικασίες και την αναγκαιότητα συμμετοχής και συνεργασίας τους.
Ηγεσία και Εταιρική κουλτούρα
Εκτός από τα παραπάνω που αναφέρθηκαν, υπάρχει ένας ακόμη παράγοντας ο οποίος παίζει σημαντικό ρόλο για την επιτυχία ενός συστήματος franchise, όταν αυτό ξεκινήσει τη λειτουργία του, και αυτός είναι η μέθοδος ηγεσίας που ακολουθεί ο franchisor.
Όπως αναφέρθηκε και στην αρχή, υπάρχει μεγάλη διαφορά στη διοίκηση μιας μεμονωμένης επιχείρησης και στη διοίκηση μιας αλυσίδας franchise. Η δομή και το οργανωτικό σχήμα που πρέπει να έχει μια αλυσίδα franchise και που είναι πολύ διαφορετικά από μια κλασική επιχείρηση. Αυτό ισχύει τόσο για μικρές εμπορικές επιχειρήσεις, όσο και για μεγάλα καθιερωμένα δίκτυα.
Για παράδειγμα μια μικρή εμπορική επιχείρηση που επιλέγει την ανάπτυξη με franchising, θα χρειαστεί να διοικήσει έναν μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να θεσπισθούν προκαθορισμένα κανάλια επικοινωνίας τα οποία τηρούνται με ιδιαίτερη προσοχή. Θα περιπλέκονται διάφορα άτομα, όπου ο καθένας θα είναι υπεύθυνος για μια συγκεκριμένη εργασία ή υπηρεσία, αλλά όλοι από κοινού θα εμπλέκονται στις εσωτερικές διαδικασίες του δικτύου. Χρειάζεται να δομηθούν συγκεκριμένες τυποποιημένες διαδικασίες ώστε να αποφεύγονται προβλήματα επικοινωνίας που θα έχουν σαν αποτέλεσμα λάθος ενέργειες ή μεγάλα χρονικά διαστήματα καθυστερήσεων στις αποφάσεις, και επομένως πρόσθετο κόστος, απώλεια εσόδων και τριβές στο δίκτυο.
Ακόμη πρέπει να αναφέρουμε ότι το αυστηρό – απολυταρχικό σύστημα διοίκησης που επικρατεί συνήθως στις μικρές επιχειρήσεις, όπου ο επιχειρηματίας λαμβάνει αποφάσεις μόνος του, δεν μπορεί να εφαρμοστεί με επιτυχία στην περίπτωση μιας αλυσίδας franchise.
Έχει παρατηρηθεί σε αρκετές εταιρείες όταν ξεκινούν την ανάπτυξή τους με franchising να προσπαθούν να πείσουν με λογικά επιχειρήματα τους franchisees ώστε να αναλάβουν συγκεκριμένη δράση. Ακολουθούν δηλαδή στην αρχή ένα σχετικά συναινετικό σύστημα διοίκησης και ηγεσίας. Ωστόσο, στην πορεία και σε περίπτωση που τα πράγματα δυσκολεύουν, επιστρέφουν στο παλιό στιλ της εταιρείας, δίνοντας εντολές και ουσιαστικά “διατάζοντας” την αλυσίδα franchise. Αυτό όμως μπορεί να έχει οδυνηρά αποτελέσματα και μπορεί ακόμη και να είναι καταστρεπτικό για ολόκληρο το δίκτυο, αφού πάνω από όλα ο franchisee είναι ιδιοκτήτης της προσωπικής του επιχείρησης και δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση να υπακούει διαταγές.
Η εμπειρία έχει δείξει ότι ο καλύτερος τρόπος είναι η μητρική εταιρεία να είναι κοντά και να ακούει τις απόψεις των franchisees και να προσπαθεί να απαντά και να επιλύει τα προβλήματά τους. Πάλι βέβαια χρειάζεται προσοχή γιατί οι απαιτήσεις των franchisees είναι λογικό να διευρύνονται συνεχώς με υπερβολικό κόστος για τον franchisor. Το κλειδί είναι ο franchisor να είναι πράγματι κοντά στους franchisees, αλλά ταυτόχρονα οι franchisees να καταλαβαίνουν μέχρι ποιο ύψος είναι εφικτό να τους υποστηρίζει, ώστε να υπάρχει ισορροπία στις σχέσεις και αμοιβαία κερδοφορία.
Τεχνογνωσία
Με το πέρασμα των χρόνων, ακούγονται πολλές ιστορίες τόσο από franchisees όσο και από franchisors, σχετικά με την ανεπάρκεια του συστήματος υποστήριξης ή την μη αποτελεσματική λειτουργία του δικτύου franchise. Αρκετές εταιρείες έχασαν την εμπιστοσύνη τους στο σύστημα franchise, ενώ αρκετές κατέληξαν σε καταστρεπτικά αποτελέσματα. Παράλληλα, εκτός από τις οικονομικές ζημίες και τις επιπτώσεις στη φήμη του franchisor, πολλοί franchisees επηρεάζονται πολύ αρνητικά, ενώ μερικοί χάνουν ακόμα και τις οικονομίες μιας ζωής.
Οι περισσότεροι franchisors συνήθως αδυνατούν να παραδεχτούν ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα, ενώ μερικοί άλλοι ελπίζουν ότι με κάποιον μαγικό τρόπο τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Το θετικό είναι ότι, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, κάθε σύστημα franchise έχει τη δυνατότητα να πάρει μια άλλη πιο σωστή πορεία και ότι ακόμα και οι χειρότερες περιπτώσεις μπορούν να έχουν ευτυχή κατάληξη. Χρειάζεται όμως ορθολογισμός, ειλικρίνεια και θάρρος από τους franchisors να αναζητήσουν την απαραίτητη τεχνογνωσία. Είτε η βοήθεια προέρχεται εκ των έσω, είτε με τη βοήθεια εξωτερικών συνεργατών δηλαδή έμπειρων εξειδικευμένων εταιρειών συμβούλων franchise, το δεδομένο είναι ότι χωρίς την ανάληψη σημαντικών πρωτοβουλιών και χωρίς την διάθεση για καινοτομικές αλλαγές, είναι πολύ δύσκολη η αναστροφή μιας αρνητικής πορείας.
Μια επιχείρηση που αποφασίζει να αναπτυχθεί με franchising, πρέπει να έχει σαφή αντίληψη και γνώση για μια σειρά από παράγοντες που θα εξασφαλίσουν την ομαλή ανάπτυξή της, αλλά και θα εγγυηθούν την διατήρηση της επιτυχίας σε βάθος χρόνου.
Τέτοιοι παράγοντες είναι οι μηχανισμοί υποστήριξης των franchisees, τα προσδοκώμενα οικονομικά αποτελέσματα τόσο για την επιχείρηση όσο και για τους franchisees, καθώς επίσης και η πολιτική που θα εφαρμόσει για την προώθηση του εγχειρήματος, προς τους υποψήφιους franchisees. Στη συνέχεια γίνεται εξέταση των βασικότερων σημείων για τις τρεις παραπάνω διαστάσεις ενός συστήματος franchise, ενώ συνεξετάζονται και οι παράγοντες που εξασφαλίζουν την διατηρησιμότητα του.
